Grzegorz Kulik jest jednym ze Ślązaków najbardziej zdeterminowanych w obronie śląskiej godki przed zapomnieniem. Tworzy śląski słownik na kilkadziesiąt tysięcy haseł, przekłada książki z różnych języków na polski (w portfolio ma m.in. "Kubisia Puchatka", "Dracha", "Alicję w Krainie Czarów", "Małego Księcia", a obecnie pracuje nad "Hobbitem"), buduje narzędzia do używania śląskiej godki w nowoczesnych technologiach, wreszczie jako dziennikarz udziela się w serisie wachtyrz.eu. Słowem - robi wszystko, co w jego mocy, bo godka nie umarła.
- Joch je Ślōnzok, ale myśla, że państwo we Spisie Powszechnym niy powinno sie pytać ô take rzeczy jak religijo abo norodowość. Państwo sie mo interesować jynzykym abo wiela je dziecie we familiji, a niy norodowościōm – mówi Grzegorz Kulik
- Ślōnzokōw sie widzi we Polsce inakszyj niż Kaszubōw. Jako zagrożynie, jako zdrajcōw Polski. Niy wiym, co je złego we byciu Niymcym. Polocy to je norōd ze syndrōmym stresu pourazowego i niy umiōm sie z tego wyrwać. To sie biere ze edukacyje, ze spōsobu ôpowiadanio historyje. Tak dugo jak dzieci bydōm tak uczōne, to sie niy zmiyni. Polocy majōm wdurkowano niynawiść do Niymcōw – uważa Grzegorz Kulik.
Czy chodzi na Marsze Autonomii? – Robia nad ślōnskościōm bez cołki rok. Nie czuja teroz potrzeby, żeby lotać ze ślōnskōm fanōm. Rod mōm ale hasła marszu, nojbarzij ôd strōny ekōnōmicznyj - mówi Grzegorz Kulik.
Kulik pochodzi z Bytomia, choć nie kryje, że dzieciństwo i wczesną młodość spędził "na Cidrach", w Radzionkowie, w dzielnicy Rojca. – Moja mama dostała tam miyszkanie i jo sie tam chowoł. Wtedy Radzionków był w granicach Bytomia – opowiada Grzegorz. Gdzie się nauczył śląskiego? – Na placu – wyznaje. – Ôjcowie nojczyńścij godali do dzieci po polsku, ale ze ślōnskimi słowami. A na placu wszyscy do siebie godali po ślōnsku, możno ze trzech synkōw godało po polsku na naszyj ulicy – opowiada.
