Marian Patoń do Polonii Bytom trafił w latach 70. W klubie przeszedł drogę od trampkarza do seniora. Całe piłkarskie życie poświęcił klubowi z Olimpijskiej. Przez lata był numerem jeden w bramce niebiesko-czerwonych. Imponował świetnym wytrenowaniem. Karierę zakończył w 1992 roku.
59-latek mieszkał w jednym z familoków w Piekarach Śląskich. W ostatnich latach ciężko chorował i ważył zaledwie 50 kilogramów. Dna moczanowa znacznie utrudniała mu codzienne życie. Z tego powodu większość czasu spędzał w domowym łóżku. Niestety, ostatnio przytrafiły się kolejne choroby, przez które regularnie trafiał do szpitala. W styczniu udzielił wywiadu, w którym opowiedział o problemach zdrowotnych.
- Zanikają mi krwinki czerwone i białe. Po wyjściu ze szpitala po dziesięciu dniach muszę na nowo robić badania i pilnować, żeby te krwinki mi nie spadły. Lekarze nie wiedzą, co mi jest. Teraz badają mi szpik kostny. Właściwie cały czas leżę w łóżku. Tyle, co do ubikacji. Dwa razy dziennie wychodzę też z żoną na krótki spacer. Nie mogę sam. Lekarz zabronił, bo parę razy się przewróciłem. Raz sąsiad przyprowadził mnie do domu, bo słabo mi się zrobiło. Zdarza się, że czasami nie mogę się ruszyć z łóżka nawet przez kilka dni. Leżę wtedy i patrzę w sufit. Ale przecież nie można się załamać. Trzeba żyć, człowiek się nie poddaje - opowiadał w "Gazecie Wyborczej".
Niestety, walka z chorobami nie była łatwa, a to z powodu problemów finansowych. Przyznano mu rentę socjalną, wynoszącą niespełna 300 złotych. Żona zarabiała niewiele ponad 700 złotych. Zdrowie nie pozwalało mu pracować. Z dużym żalem opowiadał, że klub, któremu poświęcił całe życie, o nim zapomniał.
Marian Patoń zmarł w środę 15 marca. Pogrzeb odbędzie się w sobotę 17 marca o godzinie 9.30 w piekarskiej bazylice. To będzie ostatnia okazja, aby podziękować mu za 420 meczów w niebiesko-czerwonych barwach.
