Na zdjęciu: „TRANSITion” PAN.OPTIKUM (Niemcy).
W maju już od 17 lat mamy okazję brać udział w dwutygodniowym święcie teatralnym bez wyjeżdżania poza granice Bytomia. W tym roku zobaczymy zespoły m.in. z Hiszpanii, Norwegii, Wielkiej Brytanii i Rosji. To będzie prawdziwa teatralna fiesta!
W Bytomiu zagoszczą niezwykli twórcy z: Hiszpanii, Norwegii, Wielkiej Brytanii, Czech, Rosji, Niemiec i oczywiście Polski. Hasło przewodnie tegorocznej TEATROMANII - „Lalki i ludzie”z jednej strony stanie się przyczynkiem do prezentacji rozmaitych form teatralnych, z drugiej do refleksji nad kontekstami, które prowadzą do uprzedmiotowienia człowieka i narzucenia mu determinującej go formy.
„TRANSITion” przedstawienie zespołu specjalizującego się w tworzeniu ogromnych widowisk plenerowych łączących teatr, muzykę oraz wspaniałe efekty pirotechniczne.
Podczas całego festiwalu będziemy mieć możliwość zobaczyć realizacje tekstów klasycznych, takich jak np. „Szekspir Forever!” z Teatr Polskiego w Warszawie - brawurowo odegrany monodram Andrzeja Seweryna oraz przedstawienia odnoszące się do współczesności np. „Dom w Azji” („A Hous in Asia”) hiszpańskiej grupy Agrupacion Senor Serano nagrodzonej Srebrnym Lwem w kategorii „Teatr” na tegorocznym Biennale w Wenecji.
Nie zabraknie także spektakularnych widowisk plenerowych łączących teatr, muzykę i wspaniałe efekty pirotechniczne jak „TRANSITion” grupy PAN.OPTIKUM z Niemiec. Znajdzie się także przestrzeń dla młodych ludzi z Bytomia - gimnazjalistów, którzy od kilku miesięcy pracują nad własną, festiwalową prezentacją pod czujnym okiem instruktorów z norweskiego teatru Stella Polaris.
Na stronie TEATROMANI możemy przeczytać - W tym roku odwiedzą nas artyści z siedmiu krajów, co będzie okazją do zaprezentowania sześciu polskich premier spektakli zagranicznych. W Bytomiu zagoszczą niezwykli twórcy z: Hiszpanii, Norwegii, Wielkiej Brytanii, Czech, Rosji, Niemiec i oczywiście Polski. Hasło przewodnie tegorocznej TEATROMANII - „Lalki i ludzie” z jednej strony stanie się przyczynkiem do prezentacji rozmaitych form teatralnych, z drugiej do refleksji nad kontekstami, które prowadzą do uprzedmiotowienia człowieka, do narzucenia ma jakiejś determinującej go formy.
