Podsumowanie potrwa od rana do wieczora. Podobnie jak Kopalnia, która pracowała przez dziesięciolecia 24 godziny na dobę. O godzinie 19.00 rozpocznie się seans, na który złożą się pokaz taneczny Wiktorii Kozłowskiej, występ RGB czyli Rozbarskiej Grupy Bluesowej (Piotr Smętek gitara vocal, Marek Miś gitara vocal, Adam Jawień harmonijka, Tomasz Cygan gitara basowa), Stowarzyszenia „Pokolenia” oraz pokaz efektów pracy Anu Czerwińskiego. Elementem wspólnym wszystkich działań jest film dokumentalny. Obraz i dźwięk, kiedyś i dziś. Historie i wspomnienia byłych pracowników KWK Rozbark. Dokument o tym, co stało się ze wspólnotą ludzi pracujących w miejscu, które dzisiaj wydawać by się mogło dla nich obce. Dokument przybliża rzeczywistość i tworzy wspólnotę doświadczeń – podobnie jak wspólne miejsce pracy, które dzisiaj przeistacza się w Teatr.
„Serce Robotnika napędza praca” to dwuetapowe przedsięwzięcie. W ramach pierwszego etapu wyemitowano film „Sól ziemi czarnej” K. Kutza, który częściowo powstał w przestrzeni Cechowni Kopalni Rozbark. Mieszkańcy dzielnicy zaproszeni zostali do wspólnego sadzenia kwiatów wokół Cechowni, wypieku tradycyjnych ciast etc. Również dla nich zorganizowano piknik. Ponadto mieszkańcy dzielnicy mogli podzielić się swoimi wspomnieniami podczas „Giełdy wymiany historii”. Zebrane w ramach giełdy pamiątki stworzyły unikatową wystawę. W trakcie projektu zorganizowano koncerty, jamy, gry teatralne czy spotkania z artystami i dyskusje dotyczące tematyki pomostowej między instytucjami kultury w regionie, a mieszkańcami. Zainicjowano powstanie izby pamięci, miejsca do fajrantu. Wstęp na wszystkie wydarzenia był bezpłatny. Udało się stworzyć grupę stałych gości Teatru w różnym wieku.
Drugim etapem projektu jest performens ruchowy połączony z prezentacją materiału video, którego premierę zaplanowano na 7 listopada 2014 roku. Materiał (zebrany podczas pierwszego etapu) stworzył model „anatomiczny” ciała pracującego na Śląsku. Spektakl/instalacja jest alternatywną historią dzielnicy, ukazującą miejsce przed katastrofą restrukturyzacyjną, a także po niej. Jest próbą negocjacji, poszukiwań nowych kierunków rozwoju i godzenia się ze współczesnością. W dużej mierze w projekcie wykorzystane zostały rozmowy z byłymi pracownikami kopalni o wykonywanej przez nich pracy, o czasach restrukturyzacji, zwolnień czy likwidacji Kopalni. Reżyserem projektu jest Rafał Urbacki, syn górnika, tancerz, choreograf, wyróżniony wieloma prestiżowymi nagrodami.
Dzięki zarejestrowanym przez Anu Czerwińskiego materiałom filmowym z odbywających się tu eventów, rozmowom z byłymi i obecnymi pracownikami oraz materiałom archiwalnym udostępnionym przez Stowarzyszenie „Pokolenie” i p. Franciszka Zastawnika możemy zaprosić widza na opowieść, o tym jak cechownia wraca do mieszkańców Rozbarku, ale na innych, nowych zasadach. Tożsamość zapisana w tych murach nie znika, ale historia zmienia funkcję tej przestrzeni i pracy z nią powiązanej. W dniu wydarzenia Cechownia będzie otwarta dla wszystkich – byłych
i obecnych pracowników, widzów/mieszkańców. Uczestnikami performensu i wykonawcami będą ludzie związani z Rozbarkiem. Chcemy by cechownia Rozbark stała się miejscem wspólnego pamiętania i tożsamości dzielnicy. Robotników i widzów łączy wiele, ale przede wszystkim – poczucie wspólnoty skupionej wokół pracy i miejsca, w której ta praca jest wykonywana.
